Το πάρτι των απίθανων εαυτών

Τι κόσμος είναι αυτός; Τι στριμωξίδι; Τι κάνετε όλοι εδώ; Εσύ πάλι ποιος είσαι; Δεν σ’έχω ξαναδεί! Τι θα πει δικός μου;

Εσύ είσαι γκρινιάρης, μίζερος. Τι σχέση μπορεί να έχουμε; Εντάξει, περνάω λίγο δύσκολα τώρα αλλά εσύ πρέπει να φύγεις! Δε σου μοιάζω κι αν θέλεις να ξέρεις, ούτε καν σου μιλάω!

Είσαστε μεγάλη παρέα τελικά! Επιτέλους βλέπω και γνωστές φυσιογνωμίες εδώ. Ο αισιόδοξος πρώτος- πρώτος. «Όλα θα πάνε καλά» έτσι δε λες πάντα; Καλά το θυμάμαι, αν και την πάτησες κι εσύ κάποιες φορές. Δε βαριέσαι, όλα αλλάζουν κάποτε!

Σ’αφήνω για λίγο, να δω και τους άλλους. Εδώ γίνεται πάρτι, και να σκεφτείς ότι οι περισσότεροι ήρθαν ακάλεστοι!

Να! Σαν το φοβητσιάρη στη γωνία! Τι κάνει εκεί κρυμμένος; Και τι δε θα έδινα να τον έβλεπα μια φορά να κάνει κάτι, να παίρνει μια πρωτοβουλία, να ζήσει βρε αδερφέ! Φοβάται να ζήσει, δεν είναι απίστευτο;

Τώρα θα μου πεις και ο άλλος, ο παρορμητικός είναι καλύτερος; Μέχρι να ανοιγοκλείσεις τα μάτια φέρνει τα πάνω κάτω και άντε μετά να τα συμμαζέψεις!

Εντάξει! Έρχεται ο λογικός, βάζει ένα χεράκι, σκουπίζει από δω, ξεσκονίζει από κει, βάζει και λίγα κάτω από το χαλί, όλα στη σειρά! Αν δεν ήταν τόσο βαρετός, μπορεί και να μου άρεσε!

Ο τρελός όμως έχει άλλη χάρη. Τον βλέπεις; Σε κρατάει ξύπνιο. Ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει μαζί του, κάθε στιγμή και μια έκπληξη! Αν πιει κι ένα κρασί, να όπως τώρα καλή ώρα, άντε να τον πιάσεις.

Τι βλέπω; Επιτέλους και μια γυναίκα! Ωραία είναι, νόστιμη, θηλυκή, έξυπνη….. Δεν την ξέρω καλά αν και τη βλέπω συχνά τώρα τελευταία. Σίγουρα πρέπει να τη γνωρίσω καλύτερα, γιατί πάρτι χωρίς μια πραγματικά συναρπαστική γυναίκα δεν έχει νόημα. Τι είπες; Ήταν πάντα εδώ; Κι εγώ ως δεν την πρόσεξα; Τέλος πάντων, κάλλιο αργά….

Ωραίο το πάρτι τελικά αλλά πέρασε η ώρα και άρχισαν να φεύγουν κάποιοι. Α! Εντάξει!!!! Οι ακάλεστοι είναι. Ευτυχώς το κατάλαβαν!

Έχω ένα κρασί στο υπόγειο, καταπληκτικό! Το φύλαξα για μας. Ελάτε τώρα που μείναμε εμείς κι εμείς να το πιούμε.

Αισιόδοξε!!! Φέρε τα ποτήρια. Στη γυναίκα βάλε πρώτα!!!!