Περνά περνά η μέλισσα

Η μητέρα μαγειρεύει στην κουζίνα. Ο πατέρας λείπει, για δουλειές. Μετά από λίγο, γυρίζει. Βρωμάει και ζέχνει το αλκοόλ. Το μάτι του γυρίζει. «Πάλι στην κουζίνα είσαι; Τι σκατά μαγειρεύεις από το πρωί;». Η μητέρα γυρίζει και τον κοιτάζει. «Το αγαπημένο σου φτιάχνω, αντρούλη μου, να το έχεις αύριο να φας, γιατί εγώ θα δουλεύω». Την πλησιάζει απειλητικά. «Πάλι κρύο φαγητό θα φάω, καριόλα;» Της χώνει μία δυνατή στα μούτρα. Εγώ κλείνομαι στη ντουλάπα. Ακούω κι άλλη δυνατή, κι άλλη, κι άλλη. «Θα ακούσει το παιδί». 

Κλαίω.

Κλείνω τα μάτια. Φέρνω στο μυαλό μου εικόνες και ήχους. Το σπίτι στο χωριό. Ο κήπος του παππού. Η βόλτα στην παιδική χαρά με τα γειτονόπουλα. Παιχνίδια με τη μαμά. Παιδικά τραγούδια. Περνά περνά η μέλισσα. Αποκοιμιέμαι γλυκά παρέα με τα μελισσόπουλα.